در این دسته‌بندی به بررسی برخی رخدادهای اجتماعی می‌پردازم که طبیعتا حوزه‌های دیگر را هم شامل می‌شود.
«روایت و کنش جمعی» کتابی عمیق است که به نقش روایت‌ها در هدایت کنش‌جمعی و شکل‌دهی جنبش‌های سیاسی می‌پردازد. این کتاب که توسط فردریک دبلیو میر نوشته شده و در سال ۲۰۱۴ منتشر شده است، کاوشی جامع از چگونگی تأثیر روایت بر نحوه درک جوامع و مشارکت در تغییرات سیاسی و اجتماعی ارائه می‌دهد.
مواضع سلبریتی‌ها گاهی به قدری سخیف می‌شود که حتی کسرشان است که به آن‌ها پرداخت. شاید این موضع‌گیری‌ها در نقاط حساس تاریخی بیشتر محسوس باشند. و تجربه‌ی نزدیک به این فضا، امثال علی کریمی، فرخ‌نژاد، کرمی، ارجمند باشند که از کشور خارج شدند و نمونه‌ی داخلی مثل الناز شاکردوست و قانون اساسی و حمایت ارتش تا شهاب حسینی که این روزها برای روسیه موضع گرفته است باشد.
کم سن و سال‌تر که بودم فکر میکردم میشه هر چیزی رو تغییر داد، میشه جایگزین بهتری واسه‌اش پیدا کرد. یا حتی میشه ترکیب‌های نو و خلاقانه‌ای به وجود آورد. همون روحیه‌ی کاشفی که اکثرا داشتیم و داریم. اما رفته رفته دیدم نمیشه همیشه همچین کاری کرد؛ حداقل من به خودم اجازه نمیدم با هر چیزی وارد این چالش بشم. پایه و اساس، قواعد و عقبه‌ی فرهنگی رو نمیتونم نادیده بگیرم.
چند سالی است با همه‌گیری رسانه‌های اجتماعی این صدا برخاسته که «رسانه‌های مکتوب در خطر هستند.» اما آیا ما توان مقابله با تغییر رفتار رسانه‌ای جامعه را داریم؟ آیا ما توانسته‌ایم انقلاب در سیستم‌های ارسال پیام را بگیریم؟ آیا ما توانسته‌ایم با پیشرفت در حوزه صدا و تصویر (مشخصا سینما) مقابله کنیم؟ این‌ها سوالاتی است که بایستی قبل از ورود به بحث برای آن‌ها پاسخی بیابیم. باز هم شبیه به دیگر موارد که دچار تغییر می‌شوند ما صرفا چند نقطه تاریک و صرفا سمت و سوی خود را در رسانه می‌بینیم. بی آنکه بخواهیم ببینیم جامعه چه می‌خواهد.
